Het Motorrijwiel - 173

32 52 84 92 10 RIJ-INDRUK DUCATI SCRAMBLER 450, HONDA CL450 EN NORTON COMMANDO 750S 26 STUDIO: ZÜNDAPP KS80 32 TECHNIEK: SHOT PEENING 36 INTERVIEW: Harry van Meer 42 REPORTAGE: GESCHIEDENIS FRIEDEL MÜNCH 52 REPORTAGE: BENELLI BIALBERO 250 58 HELDEN VAN TOEN: HARRY EVERTS 64 REPORTAGE: NMB WEGRACES 72 REPORTAGE: NORTON INTERNATIONAL 84 REPORTAGE: SUZUKI GSX750 92 RIJ-INDRUK: BMW R NINET URBAN G/S 42 Opstarten Veel mensen die altijd maar het nieuwste van het nieuwste willen hebben, ken ik niet meer. Vroeger wel. Tech-freaks in mijn omgeving gingen naadloos van vinyl over op: eight-track, bandrecorder, cas- sette, mini-disc, VHS- (en Betamax) video, CD, iPod en de Cloud. Gemotoriseerde vrienden en ik, spelden elk jaar de superbike- en supersporttest in de motorbladen. De snelste en nieuwste 600 was de begeerlijkste. De goedkoopste uiteindelijk altijd degene die ik – noodgedwongen - kocht. Die tijden zijn vervlogen. Leuk hoor al dat moderne spul, maar het onbedwingbare hebben- hebben-hebben-gevoel maakt zich niet meer van me meester. Dat gevoel is tegenwoordig voorbe- houden aan youngtimers en klassiekers. Het maakt niet uit over welke klassieker ik de laatste jaren schreef, maar altijd vind ik mezelf niet veel later terug op websites vol gebruikte motoren. De Gilera Nordwest kwam voorbij, maar ook een Heinkel Tourist, Triumph Trident en nog veel meer klassiek schoons. Zelfs motoren waarvoor ik vroeger mijn neus ophaalde, kunnen nu op mijn belangstelling rekenen. Tegenwoordig zijn oude BMW’s en Guzzi’s dus gewoon mooi en begeerlijk.“Gelukkig” frustreert het gebrek aan stallingruimte nog altijd mijn verzamelwoede. Tot ik weer langs ga bij een man als Harry van Meer met al zijn naakte Goldwings (zie pagina 36) en niet veel later weer op verkoopsites in het Honda-hoekje snuffel. Terugverlangen naar het verleden en niet meer altijd geconfronteerd willen worden met nieuw, nieuw, nieuw voelt vandaag de dag heel logisch. Toch ziet u hier na mijn collega Jeroen al het tweede “nieuwe” hoofd. Jarenlang waren Elisabeth en Hans het vertrouwde gezicht en nu dus plot- seling allerlei “nieuw spul”. Laat ik me daarom zoals het hoort even voorstellen: ik ben Ad van de Wiel (1965, Delft) , schrijf al elf jaar voor verschillende motorbladen, heb een Norton Dominator als klassieker en een Yamaha T7 voor alledag. Het voelt als een zegen om voor het MotorRijwiel te kunnen werken omdat daarmee al dat klassieke schoons onder handbereik blijft. Dat ik na elk interview of het uitkomen van een nieuw nummer maniakaal websites vol klassiekers doorspit neem ik graag voor lief. Ad van de Wiel 5 INHOUD